سلامی دوباره ...

یک رود در آن واحد همه جا هست در سرچشمه ؛
در دهانه دریا؛در حال جریان
درآبشار؛در اقیانوس و در کوهستان
برای رود فقط زمان حال وجود دارد
نه سایه ایی از گذشته برآن است و نه آینده
ﺩﻳﺮﻭﺯ ﺭﺍ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻳﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻣﺮﻭﺯ
امروزمان را گذراندیم برای فردا
و فردایمان
ﺩﻳﺮﻭﺯﻱ ﺩﻳﮕﺮ !!
ﭘﺲ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﺮﺩ ؟؟؟
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ …

ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺳﺖ …

ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺨﺘﺺ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻧﯿﺴﺖ
ﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ …
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖِ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩ …
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖِ ﮔﻠﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﮐﻨﺎﺭِ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩ …
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖِ چهره خسته مادربود…
می توان عاشق ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼِ ﭘﯿﻨﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﯼ پدﺭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﯿﺪ …
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖِ ﺻﺪﺍﯼِ ﺩﻟﻨﻮﺍﺯِ ﻣﻮﺝ ﻫﺎﯼِ ﺩﺭﯾﺎ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﺷﻨﯿﺪ …
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﻋﺎﺷﻖِ ﻧﮕﺎﻩِ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪِ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭ ﺑﻪ ﺑَﺨﺸِﺸﺶ …
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺨﺘﺺ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻧﯿﺴﺖ …
ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ، ﻫﺮ ﮐﻪ ﭘﺮﺳﯿﺪ:
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﯾﺎ ﻧﻪ؟
ﺳﺮﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ,
ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ :
ﺁﺭﯼ ﻋﺎﺷِـــــــﻘـﻢ …
ﻋﺎﺷﻖِ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﻭ ﻫﺮﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ
ﺍﻣﯿﺪ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﮐﻨﺪ….
عاشقم:)




ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﻤﻲ ﺩﺍﻧﻢ
ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺗﻔﺎﻗﻬﺎﻱ ﺧﻮﺏِ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻣﺎﻧﺪﻩ
ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ
ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻱ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﺑﺮ ﺩﻟﻤﺎﻥ ﻣﻲ ﻧﺸﻴﻨﺪ
ﺑﻪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺷﺪﻥ ﺩﻋﺎﻫﺎﻳﻤﺎﻥ
ﺑﻪ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﺪﻥ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﻳﻤﺎﻥ
ﺑﻪ ﻣﺤﻮ ﺷﺪﻥ ﻏﻢ ﻫﺎﻱ ﺩﻳﺮﻳﻨﻪ ﻣﺎﻥ
ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ
ﺭﻭﺯﻱ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ
ﻭ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻚ ﺭﻭﺯ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺷﺪﻩ
ﺍﻧﭽﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ
ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ…







سلام به همه ی دوستان ...
خوبید ؟؟ خوشید ؟؟ چی کارا میکنید ؟
یه مدت بود پست جدید نمیزاشم گفتم باز شروع کنم مثل قدیما سر شما ها رو به درد بیارم هه
بالاخره به بزرگی خودتون بخشید ... امتحانا هم که همشون عالی ضربه فنی شدن
زمستون هم اومد برفم بارید تولد منم شد خخ مدیونید فک کنید میخواسم اخرش رو به تولدم بند کنم

من که عاشق زمستونم شما رو نمیدونم ...
میدونید آخه از نظر من زمستون فداکارترین فصله ...
آخه وقتی برف های رقصون رو مصمم برای رسیدن به زمین میبینم ...
وقتی میبینم زمین با زمستون قرار گذاشته تا به خواب بره و زمستون چند ماهی جولان گر صفحه ی هستی باشه ...
وقتی میبینم عمق زمستون برف نیست ، سرما نیست ، سختی نیست ، بلکه گرمای پر شدته ....
دیگه نمیگم زمستون فصل افسردگی هاس ...

عمق زمستون یعنی گرمای محبتی که درخت ها رو لالایی میده ... گرمایی که اگه نبود سرما بی معنی میشد ...
زمستون با سفیدی خودش لکه ی سیاهی یکنواختی طبیعت رو میشوره ...
میدونید اصلا اگه زمستون نبود بهار بی معنی میشد ...

زمستون فداکارترین فصله بعله ...
اصلا هم به این ربطی نداره که من متولد زمستونم ...

شرح دل ...

... چیز زیادی از سال جدیدی که انگار همین دیروز بود فرا رسیدنش را جشن میگرفتیم ، نمانده است ... سال 93 نیز همچون سال های دیگر با خوبی ها و بدی هایش در حال گذر است ...گاهی هست که آدم دلش می خواهد فارِغ از همه اعتباراتی که مصلحت اندیشی های عقلایی ایجاب می کنه حرف دلش را بزند و حرف دل یعنی آن حرفی که بیش از همه مستحق است تا آن را به حساب خود آدم بگذارند، چرا که وجه حقیقی هر کس،دل اوست ...
تو می توانی مانع شوی از آنکه انعکاس احساست در چهره ات ظاهر شود اما در قلب ممکن نیست و نمی شناسم کسی که بتواند جلوی انعکاس وجود خودش را در آینه ی قلبش بگیرد،
قلب خلاصه ی وجود آدمی است.
بعضی هامان سرمان را کرده ایم زیر بـــــــــرف و عادت کرده ایم که بنالیم و بمانیم،آرام اما پر از فریاد درون، در عین حال که میدانیم خوب چیست و بد چه طور است اما دیگر به خوب و بد بودن ها بی توجه شده ایم در واقع در یک مرگ تدریجی به سر می بریم.... زنده ایم به امید مردن....
بعضی هامان نیز فریاد میزنیم،شلوغ میکنیم،می غُریم،زمین و زمان را به هم می دوزیم معتقدیم هرچی بلا بر سرمان می اید به خاطر این و آن است...آن هست واین نیست...خلاصه خیلی خوب برای تمام بدبختی هایمان دلایل مَحکمه پسندی داریم و همیشه هم خرسندیم که این همه می دانیم وگاهی هم دیگران را از بس که نمیدانند زیر هجوم باور هایمان له میکنیم...
اما . . .
بعضی هامان . . .

**************************************************

/// حال همه ی ما خوب است اما تو باور نکن . . . دکلمه ای از شادروان خسرو شکیبایی ///

دانلود فایل صوتی

**************************************************

وقتی ناچاری تو دنیای آدم بزرگا زندگی کنی، بالاجبار بعضی از رفتارهاشون روت تاثیر می ذاره..
می گن امکان نداره توی یه جمع باشی و تحت تاثیر اون ها تغییر نکنی..
کاش خوب تغییر کنیم
گاهی تضاد و فاصله ی بین این دو دنیا به جایی می رسه که دوست دارم، دست هام رو بگیرم جلوی چشم هام تا نبینم، گوش هامو بگیرم تا نشنوم یا حتی.. جلوی دهنم رو، تا هیچی نگم.
اما… نمیشه، بالا برم، پایین بیام دو تا دست بیشتر ندارم؛ هزار پا که نیستم؛ نهایتا یه مدت چشمام رو می بندم، یه مدت گوشهام رو… ولی کاش تو این مدت بتونم جلوی دهنم رو هم بگیرم.. ولی اکثرا به اینجا نمی رسه
اون وقته که یه حرفی می زنم و همه چیز……..
تو دنیای آدم بزرگا منطقی هست که می گه هیچ چیز بی علت نیست
منطقی هست که می گه باید به همه ی عالم و آدم مشکوک بود
منطقی که می گه پشت هر حرف و نگاهی دنیایی است
منطقی…
گاهی دلم می خواد تموم این منطق ها رو کنار بذارم و کودکانه فقط حس کنم، بدون دیدن تناقضات ، بدون دیدن…
شدم مثل بچه ای که تازه داره رنگ ها رو یاد می گیره، و بین تموم رنگ ها فقط بهش سفید و سیاه رو آموزش دادن
و حالا اون نمی دونه رنگ های دیگه سفیدن یا سیاه…؟!!
سبز و آبی و قرمز و… هیچ کدوم رو رنگی نمی بینم، همش برام حکم خاکستری داره،اون وقته که دلت نمی خواد بی گدار به آب بزنی و یه رنگِ شاید زیبا رو متهم به سیاه بودن بکنی (گاهی هم سیاه از همه ی رنگ ها زیباتره!)؛ می زنی تو دل رنگ، دنیایی که توش، هم سفید هست و هم سیاه؛ پر از تناقض
گاهی می بریش طرف سفید، با کلی ها بحث می کنی و با تمام وجود و با تمام باورها و اعتقاداتت جلوی تمام نظرات مخالف ایستادگی می کنی ...
اما گاهی نظرات و شنیده ها و بیشتر دیده ها ذهنتو درگیر می کنه، تناقضات به نظرت بزرگ میاد ، اونقدر که به یک باره تصمیم می گیری یه رنگ ساده و شفاف رو متهم به سیاهی بکنی
اون وقته که تموم افکارت بهم میریزه
اون وقته که شاید صاحب رنگ از برداشت هات شاکی بشه و تو رو متهم کنه…
اون وقتِ که به قول امروزی ها لای منگنه ی افکار خودت و بقیه، دیده ها و شنیده ها، مثبت ها و منفی ها و غیره و غیره گیر می کنی ...
و تصمیم می گیری…

........

کاش بتونیم درست تصمیم بگیریم . . .

تو رو خدا زود قضاوت نکنید .... به قول یه متن : کفش هایم را بپوش ... راهی را که رفته ام برو ... حال میتوانی درموردم قضاوت کنی ....

هعــــــــی خداااااا

گم شده ام

هیچ راهی به آرامش نمیرسد
نمیدانم راه ها بی راهه است ... یا تمامش تقصیر ...
کلاغ قصه های کودکی است که هیچ وقت به خانه نرسید ...
و هنوز در سرم پرواز میکند . . .

ای خدای مهربون ...

سر تا پایم را که خلاصه کنند
می شود مشتی خاک …!
که ممکن بود ؛
خشتی باشد در دیوار یک خانه !
و یا شاید خاکی در گلدان !
یا حتی غباری بر پنجره … !
اما مرا از این میان برگزید برای نهایت شرف…
برای انسان بودن …
و پروردگارم که بزرگوارانه اجازه ام داد به :
نفس کشیدن …
شنیدن …
فهمیدن …
احساس کردن …
و من مشتی از خاکم که خدایم اجازه ام داد به:
انتخاب و تغییر
به شوریدن
به عشق

وای بر من اگر قـــــدر ندانم ……………

زندگی رقــــص نجیبی ست
که از چشمه ی بودن، جاریست
رقص یک شاپرک بازیگوش
لای یک دسته گل ِ یاس معطر در باغ . . .
رقص ِ یک نغمه ی آرام ِ اذان…
که شبی باد میان من و این قبله پراکنده کند . . .
رقص کِرمی شب تاب
که شبیه تپش ِ خورشید است . . .
زندگی شعر نجیبی ست
که در دفتر ِ اندیشه ی این گنبد ِ دَوار
پر از قافیه است . . .
چه کسی گفت خدا شاعر نیست……..

اگر فردا آخرین روز دنیا باشد جالب است!
تمام خطوط تلفن دنیا پر می شود از جمله هایی مانند:
"همیشه دوست داشتم"
هیچ وقت جرات نکردم بگویم دوستت دارم"
"مرا ببخش"
"دلتنگتم"
و …
هزاران نفر برای دیدن کسی که دوست دارند
حاضرند کل داراییشان را بدهند تا وقت دیدن طرفشان را لحظه ای داشته باشند ؛
خیلی ها دنبال گرفتن یک بخشش ساده میروند که سالهااز هم دریغ کردند ؛
کاشکی که هر روز ،
روز آخر بود
تا ما انسان ها قدر لحظات زندگی را می فهمیدیم…
کاشکی به جای لج بازی و غرور
لحظه ای را با عشق سپری میکردیم
لحظه ای باور کن که فـــــــردا دنیا تمام میشود ...

بعـــــضـــ ـــی از آدمها ...

بعضی از آدمها پر از مفهوم هستند
پر از حس های خوبند
پر از حرفهای نگفته اند
چه هستند، هستند
و چه نیستند، هستند
یادشان
خاطرشان
حس های خوبشان
آدمها
بعضی هایشان
سکوتشان هم پر از حرف هست
پر از مرهم به هر زخم است ...

مجلس میهمانی بود…
پیرمردی از جایش بر خواست تا به بیرون برود ؛
اما وقتی بلند شد عصای خویش را برعکس بر زمین نهاد
و چون دسته عصا بر زمین بود تعادل کامل نداشت ؛
دیگران فکر کردند که او چون پیر شده است
دیگر حواس خویش را از دست داده و متوجه احوال خود نیست؛
و به همین خاطر صاحب خانه با حالتی که خالی از تمسخر نبود به وی گفت:
پس چرا عصایت را برعکس گرفتی؟!!
پیرمرد آرام و متین پاسخ داد:
زیرا انتهایش خاکی است ، می خواهم فرش خانه تان خاکی نشود …
" مواظب قضاوت هایمان باشیم "

می گویند:
انسان های خوب به بهشت میروند …
اما من میگویم:
انسان های خوب هر جا که باشند آنجا بهشت است …

دل نوشته ها

نگذارید گوش هایتان گواه چیزی باشد که چشم هایتان ندیده،
نگذارید زبانتان چیزی را بگوید که قلبتان باور نکرده..
"صادقانه زندگی کنید"
ما موجودات خاکی نیستیم که به بهشت میرویم...

ما موجودات بهشتی هستیم که از خاک سر برآورده ایم…

با یه چشم بهم زدن فصل پاییزم داره کوله بارشو می بنده که بره ؛

بیایید قدر لحظه ها رو بیشتر بدونیم و از کنار هم بودن لذت ببریم…
تو این روزای سرد پاییزی
قوری دلتون پر از چای خوشرنگ
طاقچه فکرتون پر از گلدونای شمعدونی رنگارنگ
سبد دستاتون لبریز از انارهای سرخ و خرمالوهای نارنجی قشنگ
عطر نرگس دل آرای زندگیتون
و ترنم باران، برکت عمرتون
آخرین شنبه ی پاییزی تون بخیر و شادی ♥♥♥

وقتى گرسنه اى،یه لقـــمه نون خوشبختیه ..
وقتى تشنه اى،یه قــــطره آب خوشبختیه ..
وقتى خوابت میاد،یه چــــرت کوچیک خوشبختیه …
خوشبختى یه مُشتى از لحظاته … یه مشت از نقطه هاى ریز،که وقتى کنار هم قرار مى گیرن،یه خط رو میسازن به اسم زندگى …
♥
♥.....قدر خوشبختى هاتونو بدونید …..♥

هر چــــقدر هم که ضعیف باشی ….
گاهی اوقات می توانی برای کسی تکــــیه گاه باشی ...

نیازی نیست که بهتر از بقیه باشی ...

فقط برای شخص درستی بهترین باش....

همین کافیســــــ ـــــ ـــتــــــ ...

هر سکوتی نشان از ضعف نیست ..
دانشجویی میگفت:
استاد آقایی داشتیم که همیشه ساعت دخترانه دستش بود
و ما همیشه به او میخندیدیم..
تا اینکه مشخص شد اون ساعتِ تنها دخترش بوده که اونو از دست داده بود…
خیلی ها هستند که سکوت اختیار میکنند
تا کسی را جریحه دار نکنند؛
دلهایی هست که درد میکشند اما دم نمیزنند
چون درد دارند و حرف زدنشان دردشان را بیشتر میکند؛
پس سپاس کسانی را که قبل از عرض پوزش ،ما را معذور میدانند …
و سپاس کسانی را که
در مقابل تمام عیب های ما سکوت اختیار میکنند و تنها لبخند میزنند ♥

یک فنجان امید ... نوش جان

اگر به موفق ترین آدم های تاریخ بنگرید یک وجه مشترک در میان همه ی آنها پیدا می کنید:
آن ها از جواب رد نمی هراسند،
پاسخ منفی را نمی پذیرند،
اجازه نمی دهند هیچ عاملی آنان را از عملی کردن نظرها و هدف هایشان باز دارد..!
به قول یکـ♥ـی:

"یا راهی خواهم ساخت یا(!) راهی خواهم ساخت"…!

زندگی بدون عشق
مثل دشتِ بی‌ باران است
مگر رود
برای رسیدن به دریا جاری نشد؟
جاری شویم
بر بستر رسیدن
به نهایت خواستن؛
من به معجزه ایمان دارم
من به معجزۀ آفتاب
برای شکستن تاریکی
به معجزۀ بلند با‌لهای پرنده
برای پرواز
و به معجزۀ سبز باران
برای رویش
ایمان دارم
و می‌دانم و باور دارم
که هیچ انگیزه‌ای به قوتِ عشق
ما را زنده نگاه نمی‌دارد…

روزهایی را هم
برای خودت زندگی کن
برایِ خودت شاخه گلی بخر
به دیدن خودت برو
موسیقی مورد ِ علاقه ات را گوش بده
به گلدان تاقچه ی اتاقت آبی بده
به آدم ها بی منت لبخندی بزن
بر سر کودکی دست نوازشی بکش
سرت را رو به آسمان بگیر
و آرام زمزمه کن: خدا جان دوستــــــ ـــت دارم ...
برگرد به خانه ...
دوشی بگیر ...
برای خودت چای دم کن
در آینه نگاه کن ...
چشمکی بزن و بگو :

سلام رفیق..!

حال تنهاییت چطور است؟!
مبادا خودت را از یاد ببری:)

زندگی، تعداد نفـــ ـــس‌ها نیست…!
تعداد لبخند‌ های کسانی‌ست که دوستشان داریم.

نعمت های آسمان همیشه برف و باران و نور نیستند…
گاهی خداوند دوستانی را بر ما نازل میکند،
از جنس آسمان،
به زلالی باران،
به سفیدی برف،
به روشنایی نور…
لبتون پر لبخند♥

چه کسی می داند
که تو در پیله ی تنهایی خود، تنهــــایی؟
چه کسی می داند
که تو در حسرت یک روزنه در فردایــی؟
پیله ات را بگشا،
تو به اندازه ی پروانه شدن زیبایــی ...

چند مطلب برای دلم ...

× اگر من نگــ ــرش و طــ ـــرز فکرم را کنترل نکنم، او مرا تحـــت کنـ ـتـ ـرل خود درخواهـــد آورد ...×

تلخ نوشت ♣

تو نیستی

خاطراتت ضعیف گیر آورده اند . . .

مشت می کوبم بر در ..
پنجه می سایم بر پنجره ها ...
من دچار خفـــقــانم خفـــقـــان ...
من به تنـــگ آمده ام از همه چیز ...
بگذارید هـــواری بزنم ...
آی ...
با شما هستم ...
این درها را بــــ   ـــــا ز کنید ...

فریدون مشیری

گفتمش نقاش را ، نقشی بکــش از زنـــ ـــدگی ...

 ... با قلم نقش حــ ـبابی بر لب دریا کشید !!

دعا نوشت ♣

خـــــدایا هرکه هستم هرچه هستم

به یک لحظه فـــدای مـــ ــادرم کن ...

×گاهی زنـــ ـــدگی کردن بیشتر شهامت می خواهد تا این که خودت را خـــلاص کنی×

 آلبر کامو

حقیقت نوشت ♣

: لازمه ی قدر دانی

از داشته هایتان

 گاهی از دست دادن آنها است . . .

سر بر شانه ی خدا ...

سر بر شانه ی خدا بگذار تا قصه ی عشق را چنان زیبا بخواند
که نه از دوزخ بترسی و نه از بهشت...
به رقص درآیی...
قصه ی عشق ، انسان بودن ماست ،
اگر کسی احساست را نفهمید مهم نیست ،
سرت را بالا بگیر و لبخند بزن
× فهمیدن احســاس ×
کار هر آدمی نیست!‌

شخصی می گفت:
«من سی سال دارم.»
بزرگی به او خرده گرفت و گفت:
«نباید بگویی سی سال دارم، باید بگویی آن سی سال را دیگر ندارم.»
راستی شما به جای سال هایی که دیگر ندارید، چه دارید؟
جز محبت و نیکی چیزی باقی نمی ماند…….

زنگ انشا بود...

موضوع انشا: شجاعت یعنی چه؟

همه مشغول نوشتن شدند,ناگهان جوانی برخواست,

برگه اش را سفید تحویل داده بود.

پشتش نوشته بود:

___شجاعت یعنی این___

این جمله از دکتر شریعتی نیست ...

این جمله حکایت شریعتی است.